Saying goodbye / Afscheid nemen

Every day we say goodbye. Goodbye to that day that will never come back. Goodbye to people and things that we no longer see and time that we can no longer turn back. Usually we don’t think about it that much. It is only when we have to say goodbye to people and things that we have had in our vicinity for a long time that it is difficult for us to say goodbye. At that point, it seems as if the ‘certainty’ is being taken from us. The things and the people we assume will be there the next day. Yet, it is not different than usual. Today I say goodbye to something familiar …. Tomorrow it’s your turn … And the day after tomorrow someone else says goodbye. Fortunately, we also welcome new things and people every day. Those who cannot replace what we have lost, but who have their own special value.

These days I say goodbye to my right breast. It is so well known that I can hardly imagine what it would be like to live without it. I make beautiful memories so that I can look back on them later and I look forward to the new things and people that I will meet in my life.

Written on February 3, 2018, two weeks before my mastectomy.

***********************************************

Iedere dag nemen we afscheid. Afscheid van die dag die nooit meer terug komt. Afscheid van mensen en dingen die we niet meer terug zien en tijd die we niet meer kunnen terugdraaien. Meestal staan we er niet zo bij stil. Pas als we afscheid moeten nemen van mensen en dingen die we lange tijd in onze nabijheid hebben gehad, valt het afscheid ons zwaar. Op dat moment lijkt het alsof de ‘zekerheid’ van ons wordt afgenomen. Datgene en diegenen waarvan we uitgaan dat ze er de volgende dag ook weer zullen zijn. Toch is het niet anders dan anders. Vandaag neem ik afscheid van iets bekends….Morgen bent u aan de beurt…En overmorgen een ander. Gelukkig heten we ook iedere dag weer nieuwe dingen en mensen welkom. Zij die niet kunnen vervangen wat we kwijt zijn, maar wel hun eigen speciale waarde hebben.

Deze dagen neem ik afscheid van mijn rechter borst. Het is zo bekend dat ik me haast niet kan voorstellen hoe het is om zonder te leven. Ik maak mooie herinneringen zodat ik er straks op kan terugkijken en ik kijk uit naar de nieuwe dingen en mensen die ik in mijn leven nog ga tegenkomen.

Geschreven op 3 Februari 2018, twee weken voor de borstamputatie.