Yesterday, I listened to the Jazz song “Strange Fruit” from Billie Holiday and I was intrigued. What was this song about? I learned that the song is based on the poem “Bitter Fruit” written in 1937 by Abel Meeropol. It describes the lynching that took place, primarily in the South of the USA, between the late 19th century and the early 20th century. Most lynched people were black, but also immigrants and those helping the black were victim. According to the NAACP, the National Association for the Advancement of colored People, 4743 people were lynched between 1882 and 1968. This means that on average, a man or woman was brutally murdered each week without due process.
Although the Dyer anti-lynching bill was introduced in 1918 and passed the congress in 1922, the senate halted the bill until 2018, at which the Justice for Victims of lynching act was accepted. In an attempt to weaken the passed bill, senator Rand got a revised version passed by the House of Representatives in 2020, the Emmett Till Antilynching Act, although the senate has yet to take action. In an ongoing attempt to diminish recognition of these horrific crimes, the land of Freedom does not seem to be that free to all.
History of Lynching in America | NAACP
********************************************
Gisteren luisterde ik naar het jazznummer “Strange Fruit” van Billie Holiday en ik was geïntrigeerd. Waar ging dit lied over? Ik heb geleerd dat het lied is gebaseerd op het gedicht “Bitter Fruit”, geschreven in 1937 door Abel Meeropol. Het beschrijft het lynchen dat, voornamelijk plaatsvond in het zuiden van de VS, tussen het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. De meeste gelynchte mensen waren zwart, maar ook immigranten en degenen die de zwarten hielpen waren het slachtoffer. Volgens de NAACP, de National Association for the Advancement of coloured People, werden tussen 1882 en 1968 4743 mensen gelyncht. Dit betekent dat er gemiddeld elke week een man of vrouw op brute wijze werd vermoord zonder proces.
Hoewel de Dyer-wet tegen lynchen in 1918 werd geïntroduceerd en in 1922 door het congres werd aangenomen, hield de senaat de wet tot 2018 tegen, waarop de wet Justice for Victims of lynching werd aanvaard. In een poging om het aangenomen wetsvoorstel te verzwakken, kreeg senator Rand in 2020 een herziene versie aangenomen door het huis van afgevaardigden, de Emmett Till Antilynching Act, hoewel de senaat nog actie moet ondernemen. In een voortdurende poging om de erkenning van deze gruwelijke misdaden te verminderen, lijkt het land van Vrijheid niet voor iedereen zo vrij te zijn.
Welcome to Cheryl Roumen’s website! 